Jokkebrokkepokke

Arme Tijl.
Heeft sinds vorige week de waterpokken, maar houdt zich er erg goed onder.
Het is eigenlijk ook wel gezellig, zo hebben we weer eens wat meer tijd samen om leuke dingen te doen.
Zwemmen schijnt erg goed te helpen dus doen we dat elke dag, ook mag ie wat meer TV kijken dan normaal zodat er bijna alleen nog maar in filmcitaten gecommuniceerd wordt.
Onze benedenburen, Ypke en Olga (echt waar!) zijn hun huis aan het voorbereiden voor hun vakantie naar NL en evt. orkanen, onderdeel hiervan is het muurtje tussen ons en hun perceel wat te verstevigen/verhogen (je moet je een soort terassen voorstellen qua bouw).
Om dit te kunnen doen hebben ze ons gevraagd om wat onkruid te verwijderen.
Nou is het onkruid bij ons nog nooit verwijderd zodat er een aardige micro-jungle rond ons heen was ontstaan.
De afgelopen dagen zijn er een hoop mensen aan de slag geweest, en kwam ik er o.a. achter dat vlak bij onze voordeur een rotsblok van zo'n 1m3 staat. Die was tot nu toe aan het oog onttrokken door prachtig gras. Dit gras heeft onze buurjongen Malachy ongeveer z'n leven gered toen ie een keer in een dronken bui twee meter van het muurtje aflazerde en in het toen nog aanwezige struweel belandde.
Behalve het rotsblok zijn er ook nog zes bananenbomen en twee kisten vermist speelgoed tevoorschijn gekomen.
Nu is de tuin bijna klaar, er moet alleen nog wat losse rommel wegehaald worden en dat vind ik zelf ook leuk om te doen.
Bij het kleine werk heeft Tijl gisteren lekker geholpen, was erg leuk.
Later op de dag ging ik de ramen lappen, Tijl wilde graag helpen maar eenmaal op de ladder vond ie het toch wel een beetje hoog (het is ook ongeveer drie meter..) dus ging ie naar binnen.
Terwijl ik lekker aan het poetsen was hoorde ik de kraan lopen en vroeg ik Tijl wat ie aan het doen was. "You can't see me, don't say that!" was zijn alleraardigst antwoord, waarop ik zei dat ik alles zie...Toen zei hij dat hij aan het schoonmaken was, ik kon door het inmiddels half schone raam zien dat ie aan het afwassen was: zittend op het aanrecht met z'n voeten (+schoenen) in de gootsteen alle schone afwas "schoonmaken".
"Daddy, I need more soap" rie hij terwijl hij het laatste restje afwasmiddel uit een best wel volle fles aan het knijpen was.
De rakker!
En toen !
De was ophalen.
Omdat ie de waterpokken heeft en een heleboel andere mensen niet moet ie in de auto blijven zitten terwijl ik de was ophaal. Eenmaal terug na een minuutje steek ik de sleutel in het contact en de ruitenwissers gaan heen en weer.
"Tijl heb jij die aangedaan?
No.
Jawel
NO!
Ik denk het wel.
NO!! He did it himself!
Neee Tijl dat kan toch niet, het geeft niet maar je moet gewoon zeggen dat je het hebt gedaan en niet jokken.
You moet niet jokken! Don't say that!
Het werd steeds gezelliger, Tijl begon te huilen en bleef ontkennen zodat ik de auto stopte voor een goed opvoedkundig gesprek...
Opeens keek hij blij op en zei:"Actually daddy, the thing (console tussen de voorstoelen) got the hiccups en then it jumped, hoeps against the window thing!" Alles klar Herr Commisar!!!
Ik kwam dus niet meer bij en ben de rest van mijn pappataak maar vergeten.
Nou dat was het wel weer even.
Dag.
De tuinkabouterhippies.